لکنت یک اختلال روانی در گفتار است که غالبا در سنین بین ۲ تا ۶ سالگی رخ میدهد.
علائم اصلی لکنت
۱- تکرار : تکرار صدا یا هجا. مثل : با با با با بازی. یا تکرار کلمات تک هجایی. مثل : من من من من.
۲- کشیده گویی : کشیدن صدا. مثل: سسسسسسلام.
۳- قفل : قفل های بیصدا یا قابل شنیدن.
معمولا کودکان زمانی که دچار اضطراب و استرس میشوند، لکنت آن ها تشدید میشود. یا در برخی کودکان فقط در زمان صحبت کردن در جمع این مشکل بوجود میآید. این مسئله موجب بروز اختلال در تعاملات تحصیلی و اجتماعی کودکان میگردد.
برخی از کودکان درکنار ناروایی در گفتار، رفتار های ثانویه از خود نشان میدهند. مثل : حرکات سر، چشم، دست و … .
چه عواملی احتمال بروز لکنت را بالا میبرد؟
اگر این موارد در فرزند شما وجود دارد، احتمال بهبودی بدون درمان کم است.
۱- پسر بودن
۲- سابقه ارثی
۳- گذشت ۶ ماه یا بیشتر از شروع لکنت
۴- تنش بیش از حد در محیط
چگونه لکنت در کودکان را بهبود ببخشیم؟
۱- سرعت گفتاری خود را افزایش دهیم.
۲- شنونده خوبی باشیم.
۳- سوالات پی در پی نپرسیم.
۴- در صحبت کردن نوبت را رعایت کنیم.
۵- اعتماد به نفس کودک را افزایش دهیم.